doğruların yalan
siyahın beyaz
günün gece olarak anlatıldığı bi yerde doğdum ben...
çok acı yaşadım
çok koştum, düştüm...
ama çok öğrendim...
aşkı öğrendim, sevmeyi
ihaneti öğrendim, itmeyi...
öyle pislik bi yerde doğdum ki ben,
gözlerim görmez, kulaklarım duymaz oldu...
ne bişey söyleyebildim
ne de bir gün geçirebildim kan görmeden
sadece ellerimle tutabildim hayalleri...
renkleri hissettim şu küçük ellerimde
onları yaktılar, onlar benim değillermiş...
sevmeyi istedim,
sevelim dedin... sevemedin, sevemedim...
öğrendim ama!
çok öğrendim...
bir günümü senle geçirdim , bir günümü kanla,
ne kan değerli senden, ne de sen değerlsin kandan...
can dedi
sadece can,
can kim? can ne? can nerde?
öyle boktan bi yerde doğdum ki ben
aşkı bulduğumda o da bitmişti
kırıntılarıyla yetindim
öğrendim ama!
çok öğrendim...
yalanların doğru
beyazın siyah
gecenin gün olduğu yerde öldüm....
20,12,2006
|